Ik mocht dit boek recenseren voor de websites www.missionlike.com en www.managementboek.nl. Lees de rest van mijn recensie hier.
woensdag 27 november 2013
Boekrecensie 'Opdrachtgever gezocht'
Ik mocht dit boek recenseren voor de websites www.missionlike.com en www.managementboek.nl. Lees de rest van mijn recensie hier.
dinsdag 19 november 2013
6 onderwerpen om over te twitteren
Twitter is geen advertentierubriek!
Allereerst geef ik je het advies om niet op twitter te gaan ‘omdat iedereen het doet’. Net als bij alle andere marketingactiviteiten die je doet, is het verstandig om je doelen, doelgroepen en verwachte kosten en baten helder op een rijtje te krijgen. Als je weet wat je met je twitteraccount wil bereiken, is het vervolgens ook gemakkelijker om berichtjes te bedenken die aan dat doel bijdragen.
Heb je weloverwogen besloten op twitter te gaan, dan zijn dit een aantal mogelijkheden om over te twitteren.
1. Informatie over je producten
Als zakelijke twitteraar wil je natuurlijk uiteindelijk aandacht vragen voor je producten, in de hoop dat de lezers die gaan kopen. Dat is waar je bedrijf voor (en door) bestaat. Het is dus prima als je af en toe laat weten wat je te koop hebt. Dit kun je het best ophangen aan actualiteit (‘Het nieuwste spel voor de Xbox is binnen! Nog mooi op tijd voor Sinterklaas.’) of aan bijvoorbeeld je eigen enthousiasme (‘Mmmm wat ruikt het hier heerlijk. Er zijn net weer verse banketstaven uit de oven gekomen.’) Maar …
2. Reclame voor je aanbiedingen
… twitter is absoluut geen advertentierubriek! Daar zou immers niemand zich vrijwillig op abonneren (lees: niemand gaat jouw account volgen als je alleen je eigen belangen op het oog hebt). Om volgers te krijgen, moet je je berichten vooral voor je lezers aantrekkelijk maken. Dat kan bijvoorbeeld door over kortingen en acties te schrijven. Dat blijft dicht bij je bedrijf-zijn, maar is ook interessant voor de lezer.
3. Tips vanuit je vakgebied
Om je volgers echt een plezier te doen, kun je tips vanuit je vakgebied twitteren. Zelf doe ik dat door dagelijks een tip te geven over zakelijk communiceren. Daarbij richt ik me op ondernemers voor wie het schrijven van bijvoorbeeld persberichten, jaarverslagen en nieuwsbrieven niet hun eigenlijke vakgebied is, maar die hier wel onvermijdelijk mee te maken hebben. Zo kan een bakker tips geven voor een luchtige oliebol, een fietsenmaker voor het plakken van een band en een notaris voor het opstellen van een testament.
4. Leuke weetjes en cijfers
Enthousiaste twittergebruikers zijn vaak gek op leuke weetjes en cijfers. Wissel je nuttige en serieuze berichten dus eens af met een grappige of luchtige statistiek die het liefst wel een link heeft met jouw branche. Bijvoorbeeld een modezaak die twittert: ‘Uit onderzoek blijkt dat 34% van de jongeren vindt dat hun ouders wel wat modeadvies kan gebruiken.’ Met een link naar het artikel dat je daarover hebt gelezen.
5. Foto’s
Ook foto’s zijn populair op twitter, vooral als ze mooi of juist heel grappig zijn. Kijk dus eens op die manier naar je zaak. Maakt iemand een blunder in het magazijn, maak eerst een foto en ruim dan pas de rommel op. Staat je bloemenzaak vol uitbundig bloeiende tulpen, dan kan dat een prachtig plaatje opleveren. Net als bij de ‘leuke weetjes’ hoef je het overigens niet allemaal zelf te bedenken. Het delen van andermans foto’s (en plaatjes en cartoon) is heel gebruikelijk (wel met bronvermelding).
6. Contact met klanten
Ten slotte zijn de sociale media bij uitstek tweerichtingsverkeer. Twitter is dus ook een mooi medium om contact te onderhouden met je klanten. Vraag ze naar hun mening, bedank ze als ze een berichtje van je hebben doorgestuurd naar hun eigen volgers en reageer snel en klantvriendelijk als ze op twitter een klacht over je bedrijf uiten.
Waarover twitter jij op je zakelijke account? Aanvullende tips kun je achterlaten in een reactie op dit artikel.
dinsdag 12 november 2013
Schrijf jij consequent?
Een onderdeel van professioneel schrijven is consequent zijn. Door keuzes te maken in welke woorden en schrijfwijzen je gebruikt, en je daar bedrijfsbreed ook aan te houden, kun je als organisatie een eigen ‘tone of voice’ ontwikkelen, een stijl die onafhankelijk is van degene die een brief naar een klant schrijft, de website vult of het twitteraccount bijhoudt. Een paar voorbeelden.
1. Jij of u
Een week of drie geleden kregen wij een mooie folder van een tandartspraktijk in de bus. Het was een gedrukte folder in kleur en op stevig papier, dus niet een gekopieerd A4’tje zoals we ook wel eens ontvangen. De tekst zag er ook netjes uit. Maar halverwege de achterkant van het blad sprak de schrijver de lezer niet langer aan met ‘jij’ aan, maar ging hij over op ‘u’. Het verhaal begon dus met zinnen als ‘Wij zorgen ervoor dat jouw tanden gezond blijven’ en ‘Je kunt elke werkdag bij ons terecht’, en ging op een gegeven moment plotseling door met ‘Op onze website vindt u alle tarieven’ en ‘We hopen u snel te ontvangen in onze praktijk’.
Op mij komt zoiets onzorgvuldig over: de schrijver had dit gemakkelijk kunnen voorkomen door de tekst nog een keertje extra door te lezen. Ook krijg ik de indruk dat er binnen het bedrijf geen afspraken over dit onderwerp zijn gemaakt, terwijl de keuze voor u of jij wel grote invloed heeft op je uitstraling. Wil de praktijk zich profileren als jong en modern of juist met een wat formelere toon een imago van degelijkheid nastreven? Een gemiste kans om dit in het midden te laten. En extra jammer omdat er wél aandacht en geld is besteed aan de vormgeving en het materiaal van de folder.
2. Welk woord, welke schrijfwijze
De schrijfwijze van de meeste woorden ligt vast in het Groene Boekje. Daar hoef je dus niet zelf over na te denken. Maar bij sommige woorden zijn er meer varianten mogelijk, zoals gemeentes of gemeenten, en kwaliteitscontrole of kwaliteitcontrole. Houd je voor zulke woorden aan de regel dat je in elk geval binnen een document consequent voor een van beide mogelijkheden kiest. Gebruik ze in een folder of op je website dus zeker niet willekeurig door elkaar.
Voor woorden die in verschillende varianten bestaan en die in jouw branche veel voorkomen, is het handig om in een woordenlijst vast te leggen welke keuze je als bedrijf maakt. Voordat ik mijn eigen bedrijfje begon, werkte ik op de communicatieafdeling van een organisatie voor ontwikkelingshulp. Wij hadden vastgelegd dat we als organisatie schreven over fondsenwerving en niet fondswerving, over Soedan en niet Sudan en dat iemand met hiv geïnfecteerd was en niet met hiv besmet. Welke woorden komen in jouw bedrijfscommunicatie regelmatig terug? Bekijk bijvoorbeeld eens op je website of ze overal hetzelfde zijn geschreven.
3. Getallen als woord of cijfers
Getallen kun je als woord uitschrijven of in cijfers neerzetten. Dat is allebei goed, maar het is slordig als je in een tekst eerst vijfennegentig schrijft en twee regels later 73. Het is dus handig om hier afspraken over te maken die iedereen toepast en waar je voor jezelf ook steeds op terug kunt grijpen (zodat je dit niet elke keer opnieuw hoeft af te wegen). Een gebruikelijke regel is om in lopende tekst onder andere de getallen tot en met twintig uit te schrijven en de tientallen tot honderd; dus drie, vijf, dertien, twintig, veertig en negentig. Daar kun je ook nog uitzonderingen bij vastleggen, bijvoorbeeld om temperatuur en tijdstip in cijfers te schrijven: om 7.30 uur was het 20 graden.
Dit zijn zomaar drie voorbeelden, maar er zijn nog meer taalsituaties waarin dit speelt. In al dit soort kwesties gaat het er eigenlijk niet om wát je kiest, áls je maar een keuze maakt en je daar (met z’n allen) consequent aan houdt. Oftewel: professioneel schrijven begint ermee dat je niet zomaar wat doet, maar dat je bewuste keuzes maakt en daar consequent in bent. Veel succes met schrijven!
1. Jij of u
Een week of drie geleden kregen wij een mooie folder van een tandartspraktijk in de bus. Het was een gedrukte folder in kleur en op stevig papier, dus niet een gekopieerd A4’tje zoals we ook wel eens ontvangen. De tekst zag er ook netjes uit. Maar halverwege de achterkant van het blad sprak de schrijver de lezer niet langer aan met ‘jij’ aan, maar ging hij over op ‘u’. Het verhaal begon dus met zinnen als ‘Wij zorgen ervoor dat jouw tanden gezond blijven’ en ‘Je kunt elke werkdag bij ons terecht’, en ging op een gegeven moment plotseling door met ‘Op onze website vindt u alle tarieven’ en ‘We hopen u snel te ontvangen in onze praktijk’.
Op mij komt zoiets onzorgvuldig over: de schrijver had dit gemakkelijk kunnen voorkomen door de tekst nog een keertje extra door te lezen. Ook krijg ik de indruk dat er binnen het bedrijf geen afspraken over dit onderwerp zijn gemaakt, terwijl de keuze voor u of jij wel grote invloed heeft op je uitstraling. Wil de praktijk zich profileren als jong en modern of juist met een wat formelere toon een imago van degelijkheid nastreven? Een gemiste kans om dit in het midden te laten. En extra jammer omdat er wél aandacht en geld is besteed aan de vormgeving en het materiaal van de folder.
2. Welk woord, welke schrijfwijze
De schrijfwijze van de meeste woorden ligt vast in het Groene Boekje. Daar hoef je dus niet zelf over na te denken. Maar bij sommige woorden zijn er meer varianten mogelijk, zoals gemeentes of gemeenten, en kwaliteitscontrole of kwaliteitcontrole. Houd je voor zulke woorden aan de regel dat je in elk geval binnen een document consequent voor een van beide mogelijkheden kiest. Gebruik ze in een folder of op je website dus zeker niet willekeurig door elkaar.
Voor woorden die in verschillende varianten bestaan en die in jouw branche veel voorkomen, is het handig om in een woordenlijst vast te leggen welke keuze je als bedrijf maakt. Voordat ik mijn eigen bedrijfje begon, werkte ik op de communicatieafdeling van een organisatie voor ontwikkelingshulp. Wij hadden vastgelegd dat we als organisatie schreven over fondsenwerving en niet fondswerving, over Soedan en niet Sudan en dat iemand met hiv geïnfecteerd was en niet met hiv besmet. Welke woorden komen in jouw bedrijfscommunicatie regelmatig terug? Bekijk bijvoorbeeld eens op je website of ze overal hetzelfde zijn geschreven.
3. Getallen als woord of cijfers
Getallen kun je als woord uitschrijven of in cijfers neerzetten. Dat is allebei goed, maar het is slordig als je in een tekst eerst vijfennegentig schrijft en twee regels later 73. Het is dus handig om hier afspraken over te maken die iedereen toepast en waar je voor jezelf ook steeds op terug kunt grijpen (zodat je dit niet elke keer opnieuw hoeft af te wegen). Een gebruikelijke regel is om in lopende tekst onder andere de getallen tot en met twintig uit te schrijven en de tientallen tot honderd; dus drie, vijf, dertien, twintig, veertig en negentig. Daar kun je ook nog uitzonderingen bij vastleggen, bijvoorbeeld om temperatuur en tijdstip in cijfers te schrijven: om 7.30 uur was het 20 graden.
Dit zijn zomaar drie voorbeelden, maar er zijn nog meer taalsituaties waarin dit speelt. In al dit soort kwesties gaat het er eigenlijk niet om wát je kiest, áls je maar een keuze maakt en je daar (met z’n allen) consequent aan houdt. Oftewel: professioneel schrijven begint ermee dat je niet zomaar wat doet, maar dat je bewuste keuzes maakt en daar consequent in bent. Veel succes met schrijven!
dinsdag 5 november 2013
Lessen leren van Rabobank en Jansen Steur
Positieve aandacht voor jouw organisatie in de media is natuurlijk hartstikke leuk. Maar het kan ook gebeuren dat er negatieve berichten naar buiten komen. Afhankelijk van de omvang van het nieuws, kan dit grote schade toebrengen aan het imago van je bedrijf.
Afgelopen week bleek dat weer eens toen bekend werd dat zich fors minder deelnemers hebben ingeschreven voor de volgende Alpe d'HuZes, als gevolg van de financiële perikelen in augustus. Ook werd bekend dat de Libor-fraudezaak het vertrouwen in de Rabobank een gigantische knauw heeft gegeven.
Ook als een fout of schandaal niet het landelijk nieuws haalt, maar wel de interesse van de plaatselijke media wekt, zul je een manier moeten vinden om de schade zoveel mogelijk te beperken. Hoe ga je om met negatieve berichten in het nieuws? Hieronder lees je vijf belangrijke onderdelen in je reactie.
1. De waarheid
Zodra een schandaal of ander negatief bericht bekend wordt, is het niet meer in de doofpot te stoppen. In zulke situaties willen journalisten het naadje van de kous weten. Je komt er dan niet vanaf door ‘geen commentaar’ te zeggen en de telefoonverbinding te verbreken. Ook helpt het niet om te ontkennen of leugens te vertellen; het beste is om de waarheid te vertellen. Wat is er precies gebeurd en hoe heeft het zover kunnen komen?
2. De héle waarheid
Zorg ervoor dat je meteen alles op tafel gooit, zo nodig in een persconferentie. Juist als je de aandacht van de pers hebt getrokken, kun je er op rekenen dat ze nog wat verder gaan graven. Je ziet wel eens dat er wekenlang nog nieuwe details van een schandaal naar boven komen. Zo’n bedrijf is dan niet één dag of één week slecht in het nieuws, maar weken of maanden achter elkaar. Als alles in één keer is opgehelderd, valt er daarna niet zoveel meer over te ontdekken. De organisatie van de Alpe d’HuZes koos onmiddellijk voor de weg van transparantie en publiceerde op haar website zelfs een chronologisch overzicht van alle gebeurtenissen die tot de situatie hadden geleid.
3. Excuses
Daarnaast is het natuurlijk verstandig om excuses aan te bieden aan gedupeerden. Zelfs als er voor jouw gevoel allerlei plausibele redenen zijn waardoor iets fout is gegaan, heeft een slachtoffer daar weinig aan. Dat zie je op dit moment in de zaak van neuroloog Jansen Steur: hij kan wel blijven herhalen dat hij het goed heeft bedoeld of dat hij door medicijnverslaving van het pad af was, maar dit roept juist verontwaardiging op. Wat hij ook voor redenen had om verkeerde diagnoses te stellen, het heeft heel wat schade aangericht voor de benadeelde patiënten. Het minste wat zij verwachten is dat hij erkent dat hij schuld heeft aan hun leed en dat hij daarvoor onomwonden excuses aanbiedt.
4. Afstand nemen
Het komt veel voor dat verantwoordelijke personen worden ontslagen en dat de overblijvende bestuurders of medewerkers openlijk afstand nemen van wat de schuldigen hebben gedaan. Dit zie je nu bij het Libor-schandaal. Alleen is het in dit geval misschien niet genoeg: juist omdat (onder andere) financiële instellingen toch al een imago van ‘graaierscultuur’ hebben opgebouwd, is er ophef ontstaan over bonussen die de ontslagen medewerkers misschien niet terug hoeven te betalen.
5. Nooit meer
Ten slotte is het van belang om al snel (het liefst direct) maatregelen aan te kondigen die ervoor zullen zorgen dat zoiets nooit meer voor zal komen. Hierdoor kun je – zeker als het probleem relatief klein was – de aandacht van het nieuws verleggen en het schandaal met een sisser laten aflopen. Dit moeten natuurlijk wel geloofwaardige maatregelen zijn. Bij het Libor-schandaal zijn inmiddels omvangrijke veranderingen aangekondigd in het systeem, die ervoor moeten zorgen dat bankmedewerkers voortaan niet meer kunnen sjoemelen met de interbancaire rentestand. Bij zo’n groot schandaal is dit natuurlijk niet voldoende om alle imagoschade in korte tijd te herstellen, maar het is wel de enige manier om nog verder te kunnen.
Lees ook mijn eerdere blog over crisiscommunicatie.
Afgelopen week bleek dat weer eens toen bekend werd dat zich fors minder deelnemers hebben ingeschreven voor de volgende Alpe d'HuZes, als gevolg van de financiële perikelen in augustus. Ook werd bekend dat de Libor-fraudezaak het vertrouwen in de Rabobank een gigantische knauw heeft gegeven.
Ook als een fout of schandaal niet het landelijk nieuws haalt, maar wel de interesse van de plaatselijke media wekt, zul je een manier moeten vinden om de schade zoveel mogelijk te beperken. Hoe ga je om met negatieve berichten in het nieuws? Hieronder lees je vijf belangrijke onderdelen in je reactie.
1. De waarheid
Zodra een schandaal of ander negatief bericht bekend wordt, is het niet meer in de doofpot te stoppen. In zulke situaties willen journalisten het naadje van de kous weten. Je komt er dan niet vanaf door ‘geen commentaar’ te zeggen en de telefoonverbinding te verbreken. Ook helpt het niet om te ontkennen of leugens te vertellen; het beste is om de waarheid te vertellen. Wat is er precies gebeurd en hoe heeft het zover kunnen komen?
2. De héle waarheid
Zorg ervoor dat je meteen alles op tafel gooit, zo nodig in een persconferentie. Juist als je de aandacht van de pers hebt getrokken, kun je er op rekenen dat ze nog wat verder gaan graven. Je ziet wel eens dat er wekenlang nog nieuwe details van een schandaal naar boven komen. Zo’n bedrijf is dan niet één dag of één week slecht in het nieuws, maar weken of maanden achter elkaar. Als alles in één keer is opgehelderd, valt er daarna niet zoveel meer over te ontdekken. De organisatie van de Alpe d’HuZes koos onmiddellijk voor de weg van transparantie en publiceerde op haar website zelfs een chronologisch overzicht van alle gebeurtenissen die tot de situatie hadden geleid.
3. Excuses
Daarnaast is het natuurlijk verstandig om excuses aan te bieden aan gedupeerden. Zelfs als er voor jouw gevoel allerlei plausibele redenen zijn waardoor iets fout is gegaan, heeft een slachtoffer daar weinig aan. Dat zie je op dit moment in de zaak van neuroloog Jansen Steur: hij kan wel blijven herhalen dat hij het goed heeft bedoeld of dat hij door medicijnverslaving van het pad af was, maar dit roept juist verontwaardiging op. Wat hij ook voor redenen had om verkeerde diagnoses te stellen, het heeft heel wat schade aangericht voor de benadeelde patiënten. Het minste wat zij verwachten is dat hij erkent dat hij schuld heeft aan hun leed en dat hij daarvoor onomwonden excuses aanbiedt.
4. Afstand nemen
Het komt veel voor dat verantwoordelijke personen worden ontslagen en dat de overblijvende bestuurders of medewerkers openlijk afstand nemen van wat de schuldigen hebben gedaan. Dit zie je nu bij het Libor-schandaal. Alleen is het in dit geval misschien niet genoeg: juist omdat (onder andere) financiële instellingen toch al een imago van ‘graaierscultuur’ hebben opgebouwd, is er ophef ontstaan over bonussen die de ontslagen medewerkers misschien niet terug hoeven te betalen.
5. Nooit meer
Ten slotte is het van belang om al snel (het liefst direct) maatregelen aan te kondigen die ervoor zullen zorgen dat zoiets nooit meer voor zal komen. Hierdoor kun je – zeker als het probleem relatief klein was – de aandacht van het nieuws verleggen en het schandaal met een sisser laten aflopen. Dit moeten natuurlijk wel geloofwaardige maatregelen zijn. Bij het Libor-schandaal zijn inmiddels omvangrijke veranderingen aangekondigd in het systeem, die ervoor moeten zorgen dat bankmedewerkers voortaan niet meer kunnen sjoemelen met de interbancaire rentestand. Bij zo’n groot schandaal is dit natuurlijk niet voldoende om alle imagoschade in korte tijd te herstellen, maar het is wel de enige manier om nog verder te kunnen.
Lees ook mijn eerdere blog over crisiscommunicatie.
Abonneren op:
Posts (Atom)